Pedicurebehandeling
- Desinfecteren van de voeten
- Behandelen van schimmelnagels (kalknagels)
- Behandelen van ingegroeide nagel(s)
- Eelt verwijderen
- Behandelen van kloven
- Likdoorns verwijderen
- Een korte Voetmassage
Na deze behandeling zijn uw voeten goed verzorgd en een vervolgbehandeling vindt meestal plaats binnen 4-6 weken.
Voetkloven
Voetkloven zijn barsten of scheuren in de huid van de voeten. Kloven in de voeten komen vaak voor in de droge en vereelte huid van de hielen, maar ze zijn ook in de zachte, vochtige huid tussen de tenen te vinden.
Kloven in de voeten zijn meestal een gevolg van uitdroging. De huid van de voeten bevat van nature weinig talgkliertjes en droogt daarom snel uit. Een droge huid is minder elastisch, waardoor de huid bij belasting niet soepel kan meebuigen. Hierdoor barst de huid en ontstaan er kloven. De randen van de kloven zijn eeltig en hard. Onderin de kloof is de huid juist erg dun en kan de kloof gaan bloeden. Bij voortdurende belasting – door veel staan of lopen – kunnen kloven in de voeten dieper worden en gaan ontsteken. In dit stadium zijn kloven een behoorlijk pijnlijke aandoening.
Vochtige of weke kloven tussen de tenen ontstaan door overmatige transpiratie of langdurig contact met water. De huid verweekt en raakt hierdoor gemakkelijker beschadigd. Dit is een ideale omgeving voor voetschimmel, een belangrijke oorzaak van vochtige kloven in voeten.
Schimmelnagels
Meer dan 25% van de bevolking heeft wel eens last van een schimmelnagel of schimmelvoet. De oorzaak ligt bij schimmels die de huid en/of de nagel binnendringen en een infectie veroorzaken. De schimmels zijn vooral te vinden in ruimten waar het warm en vochtig is, denk bijvoorbeeld aan een badkamer, sauna en kleedkamer. Dit zijn vaak ideale plaatsen voor schimmels om zich te ontwikkelen. Omdat schimmelnagels bovendien besmettelijk zijn is een overdracht van de infectie zo gebeurd.
Gelukkig zorgt het in contact komen met genoemde schimmels lang niet altijd voor een infectie. Wel zijn er een aantal risicogroepen en voorbeelden te geven waarbij er een grotere kans is op een schimmelnagel:
- als men een lage weerstand heeft door bijvoorbeeld griep of ouderdom.
- als men een chemokuur ondergaat of net achter de rug heeft.
- als men beschadigde nagels heeft.
- als men er een slechte voethygiëne op nahoudt.
- als men suikerziekte heeft.
- als men AIDS heeft is er meer kans op nagelschimmel.
Kenmerken
Een schimmelnagel is op verschillende manier te herkennen en heeft verschillende kenmerken afhankelijk van de vordering van de infectie. Wanneer de infectie zich in een beginnende fase bevindt kunnen de nagelranden licht verkleuren tot een gele, bruine of groene kleur. Soms vormen zich kleine vlekjes op de nagel. In een wat gevorderde fase verkleurt de nagel zelf van wit gelig tot gelig bruin. De schimmelnagel is brokkelig en er kunnen kleine stukjes afbreken.
Door ophoping van de schimmels onder de nagel wordt deze omhoog geduwd, waardoor de nagel dikker lijkt. In werkelijkheid “breekt” de infectie de nagel als ware af en wordt deze juist dunner. In een vergevorderd stadium is de nagel geheel verkleurd en erg kwetsbaar. Het kan zelfs voorkomen dat de nagel in het geheel loslaat.
Ingegroeide nagel
Bij een ingegroeide teennagel is deze verbogen, en groeit de nagel in de huid, vooral aan de zijkanten van de teennagels. Dit veroorzaakt drukpijn en soms eeltvorming en kan de huid irriteren. De huid kan zelfs ontstoken raken.
Als de teennagel daadwerkelijk in de huid groeit kan hij de huid beschadigen, waardoor bacteriën de wond kunnen binnendringen en infecteren. Meestal treedt het probleem op aan de grote teen. Bij jongeren komt het relatief vaker voor, waarschijnlijk doordat zij nog dunnere teennagels hebben.
Er zijn verschillende oorzaken voor ingegroeide teennagels aan te wijzen:
- Soms is het overerfbaar en zit het in de familie.
- Een trauma zoals een schop tegen een tafelpoot of iets dergelijks kan de teen beschadigen waardoor de nagel begint in te groeien.
- De meest voorkomende oorzaak van ingegroeide teennagels is het te kort knippen van de teennagels, waardoor de huid als het ware “over de teennagel heen kan vouwen”.
- Verkeerd schoeisel, bv schoenen die te krap zitten bij de tenen.
- Andere aandoeningen zoals bv schimmelnagels kunnen ook weer mede verantwoordelijk zijn voor ingroeien van de nagel.
Bron: hielspoorinfo.nl
Likdoorn
Bij een likdoorn (ook vaak eksteroog genoemd) ontstaat onder of op de voet een eeltplek die naar binnen groeit en daar verhardt tot een hoornachtig stukje, meestal vaalgeel van kleur. Deze harde eeltplek prikt als het ware in het omringende weefsel. De oorzaak is vaak verkeerd of te nauw schoeisel en de likdoorn treedt op waar extra wrijving plaats vindt.
Er zijn verschillende soorten eksterogen. De gewone likdoorn komt het meeste voor, deze zit meestal ergens op de voetzool of boven op de voet, op de tenen. Daarnaast bestaat ook de weke likdoorn. Deze bevindt zich tussen de tenen en is vooral pijnlijk omdat er op deze plek constant druk op de likdoorn wordt uitgeoefend. Daarnaast kennen we nog de vasculaire likdoorn, de neuro-vasculaire likdoorn en de zaadlikdoorn.
Likdoorns en eksterogen ontstaan meestal door wrijving en druk op plekken waar dit niet zou moeten zijn. Vrijwel altijd is de oorzaak slecht of knellend schoeisel. Het dragen van goede schoenen is dus de beste manier om likdoorns te voorkomen. Zodra je irritatie voelt ontstaan is het zaak om van schoenen te wisselen. Aangezien vrouwen relatief vaak te nauwe schoenen dragen hebben zij vaker last van likdoorns dan mannen. Een afwijking in de stand van de voeten kan ook likdoorns veroorzaken. De standafwijking veroorzaakt namelijk vaak druk in de schoenen op onverwachte plekken, waardoor de eksteroog ontstaat.
Tenslotte is ook overgewicht een veel voorkomende oorzaak. Likdoorns en eksterogen zijn pijnlijke plekken, meestal niet meer dan enkele millimeters groot, die vooral bovenop de tenen zitten (soms ook tussen de tenen en onder de voetzool). Ook zit de likdoorn vrijwel altijd dicht tegen het bot aan, dus niet tegen de vleziger delen van de voet. Juist op deze plekken is de likdoorn natuurlijk erg pijnlijk.
Het zijn meest cirkelvormige verhoornde delen die een beetje gelig van kleur zijn. Het centrum kan wat dieper in de huid liggen en erg hard zijn, wat de pijn veroorzaakt. De beste behandeling is voorkomen: Zorg voor goede schoenen, en zorg vooral dat ze niet knellen. Let op eeltvorming op bepaalde plekken, dit kan een beginstadium van likdoorns zijn.
Bron: hielspoorinfo.nl